De 911 Targa werd, en wordt, nog altijd gezien als de minst sportieve en daardoor geen ‘echte’ 911. Kunnen de facelift, meer vermogen en PDK-versnellingsbak daar bij deze tweede generatie 997 nu eindelijk verandering in brengen?

De 911 Targa zou de ideale combinatie moeten zijn van een coupé en een cabriolet. Hij heeft een groot glazen dak dat met een druk op de knop binnen enkele seconden volledig kan worden geopend. Door de grote open ruimte boven je krijg je het heerlijke gevoel in een cabriolet te zitten. Maar in een cabrio is het vrijwel onvermijdelijk dat je haar in in de war gaat, in de Targa is dit gelukkig niet het geval.

Daarnaast is de Targa de meeste praktische 911 variant. Je kunt de achterruit gebruiken als een soort extra deurtje waardoor je makkelijk bijvoorbeeld wat boodschappen op de achterbank kunt zetten. Met de leuningen van de achterbank omlaag geklapt, heb je zelfs bijna 240 liter bagageruimte. En dat is heel netjes voor een auto in deze klasse. Het zicht vanuit de auto is ook prettig doordat je veel glas om je heen hebt en dus gemakkelijk naar buiten kunt kijken.

De Targa is dus dé ideale auto voor mensen die niet kunnen kiezen tussen de coupé of de cabrio en daarnaast is hij nog eens lekker praktisch. Maar zoals wij Porsche-freaks weten, gaat het daar niet om bij een 911. Bij de 911 gaat het om rijplezier en om beleving. En dat is het zwakke punt van de Targa. Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat die twee elementen volledig missen, maar het is gewoon simpelweg minder dan in de coupé. De Targa voelt niet zo scherp en strak aan als de coupé. Dat glazen dak mag dan wel heerlijk zijn met mooi weer en je kunt goed naar buiten kijken, maar het voegt wel ruim 60 kilogram toe aan het gewicht, en op een of andere manier voel je dat heel duidelijk bij het hardere rijden.

De vierwielaandrijving voegt daarbij ook extra gewicht toe en is wat ons betreft niet nodig op een 911. Ik voelde het vooral bij het insturen in bochten op hoge snelheid. De 911 heeft van zichzelf een soort nerveus en bewegelijk weggedrag doordat de motor achterin ligt, en in de Targa wordt dat gevoel versterkt waardoor je niet altijd de zekerheid voelt om de auto lekker hard een bocht in te sturen. Ook met de Sport en Sport Plus knoppen ingedrukt voelt de auto nog steeds niet helemaal strak aan.

Qua rijplezier, beleving en sportiviteit laat de Targa dus steken vallen ten op zichte van de coupé, en laten dat nou net dé belangrijkste punten zijn van de 911. Maar ik wil niet helemaal negatief zijn over de 911 Targa. Dat het geen échte 911 is neemt natuurlijk niet weg dat het een heerlijke auto is. Uitgerust met de PDK-versnellingsbak gaf de Targa mij het gevoel dat ik in een heerlijke snelle cruiser zat. In onze testauto zaten er flippers achter het stuur in plaats van de ‘drukknoppen’ die Porsche eerste monteerde bij de modellen uitgerust met PDK. Een zeer fijne verbetering kunnen we melden! Daarnaast is het interieur van veel luxe voorzien en zit verschrikkelijk mooi in elkaar geschroefd. Toen wij eerder in de Cayenne Turbo en Cayenne Hybrid reden waren wij ook al zo onder de indruk van de kwaliteit van het interieur.

Een optie die wij zeer kunnen aanbevelen is PSE (Porsche Sports Exhaust), oftewel de optionele sportuitlaat die op onze testauto zat gemonteerd. Het geluid dat uit de standaard uitlaten komt is eigenlijk te braaf en deze optie zorgt net voor dat beetje extra beleving en emotie doordat die heerlijke boxer-roffel flink versterkt wordt. In het onderstaande filmpje is het prachtige geluid overigens goed te horen.

Eerlijk is eerlijk, de Targa is geen 911 zoals een 911 hoort te zijn. Het is een heerlijke auto die je (verschrikkelijk) snel kunt rijden en daarnaast is hij voor praktische doeleinden ook nog eens best geschikt. De kwaliteit is top, de PDK bak is heerlijk soepel en snel en het interieur is geweldig. ‘De 911 voor iedereen’, dat gevoel kregen wij er een beetje bij.

Check hieronder de fotogallerij en een video!

video:

gallery:
[nggallery id=70]