Vorige week werd ik bij een politiecontrole er op gewezen dat van mijn 996 de rechter koplamp niet brandde.  Aangezien ik de volgende dag voor mijn werk in het oosten des lands moest zijn, had ik gelijk maar een afspraak gemaakt met Porsche Centrum Gelderland. Het blijft altijd bijzonder, zo hartelijk als ik daar steeds weer ontvangen word. Terwijl een medewerker thee voor me inschonk vroeg hij mij hoe lang ik haar nu heb. Ik moest even nadenken, bijna 2 maanden al weer. “En, bevalt het?” vroeg hij me, “het is toch een hele andere auto dan de 993.” Ja, ze bevalt me prima. Ik kon het zonder enige aarzeling zeggen.

Natuurlijk is het een hele andere auto dan Froggy (de 993 4S). Ach, ik ga niet weer beginnen over het verschil tussen een luchtgekoelde- en een watergekoelde Porsche. Dat weten we allemaal nu wel. En ja, ik blijf een luchtgekoelde die-hard! De 996 is immers niet in plaats van de 993 4S gekomen, maar  er bij. Het blijft een mooie, niet veel voorkomende combinatie: een witte 996 met een blauwe kap. De beleving is inderdaad geheel anders. Maar niet slechter of beter. Gewoon anders.  De 996 heeft een tiptronic. En ik zal eerlijk zijn: ik dacht altijd dat het niets voor mij zou zijn. Maar nu ik toch best  wat kilometers rij met deze auto en met enige regelmaat in een file terecht kom, is die tip niet eens zo’n straf! Het schakelt snel en erg soepel. Dat rijdt zó heerlijk relaxed. Ook het gebruik van de kickdown was verrassend! Wat een power! Het schakelen met die flippers aan het stuur is absoluut niet mijn ding. Maar het rijden met de kap open is werkelijk héérlijk!!! Nee, het is zeker niet náár om in deze voiture te rijden. Ik stond onlangs in een lange file op de A1 bij Muiden, de zon scheen en het was warm. We stonden al een paar minuten stil en ik twijfelde of ik het zou durven: de kap open doen. De auto moet dan immers op de handrem staan en stel dat de file weer in beweging komt! Ik had thuis al eens getimed hoe lang het duurt voor de kap open is: precies 20 seconden. Zouden we zo lang nog stilstaan? Ja! Ik durfde het!  En terwijl ik de kap open deed, scheen de zon op mijn gezicht en stroomde de frisse lucht naar binnen. Ja, dit is toch ook wel écht genieten. Zonnebril op. Zijden sjawl om. En met mijn korte postuur kan ik rustig 160 km/uur rijden zonder dat ik last heb van de wind. Tijd om de kap te openen had ik achteraf genoeg: we stonden allemaal zeker nog een half uur stil …

Maar het Porsche-gevoel zoals ik deze beleef bij de 993 4S kan ik in de 996 niet vinden, hoe zeer ik mijn best ook doe. Het rijden daarin is een totaal ander gevoel. Zondag met het mooie weer moest het gewoon écht weer even! Als ik in die groene stap, krijg ik weer die kriebels in mijn buik. Terwijl  de garagedeur open gaat, start ik de motor. Alleen dat gelúíd al … brrrrrr! Wel héél even nadenken: koppeling intrappen en in de versnelling zetten. Bij het uitrijden van de garage goed in de spiegels kijken vanwege die dikke billen. Als ik de weg opdraai en haar in de eerste versnelling zet, voel ik toch mijn hart weer bonken. Daar gaan we. Nadat ze op weg naar de A9 lekker warm gereden was ben ik de schier lege A9 met een diep ingetrapte rechter pedaal opgereden. Even de snelheid verminderen vanwege een links rijdende MultiVla 😉 , terugschakelen naar de vijfde versnelling en dan niet alleen genieten van de power, maar vooral ook van het geluid! Het ontkoppelen, het schakelen, gewoon het hele gevoel is meer aanwezig van ‘het in een sportwagen’ rijden.  Het mag duidelijk zijn: in de 993 4S beleef ik veel meer het Porsche-rijden-gevoel dan in de 996. Terwijl ik in die witte geniet van het relaxte, dakloze rijden. Ik geniet er zelfs meer van dan ik ooit had gedacht! Je ziet, je kunt geen haaien met kikkers vergelijken!

Gisteren had ik, stilstaande voor een verkeerslicht, zelfs nog een grappige ervaring. Een man in een SUV van een oerdegelijk merk, probeerde mijn aandacht te vangen.  Toen hij deze had wees hij naar mijn witte  en zei: “Mooi!”  Ik had kunnen zeggen: “Die van jou ook”, maar dan zou ik liegen! 😉